acı hissi çok uzaklaşmış
yorgunum ve rüzgar köstek oluyor
eskisi gibi değil
ayakta durabilmek
ya da düşmek umurumda değil
nasılsa devam edebileceğim
sonbahar hoşuma gidiyor
turuncu
bir gidiş ama bilinişi dirilişin
takatim kalmıyor bazen
çöküyor ve oturuyorum kıyıma
bedenimin hiç ağırlığı yok
o kadar ki varlığıma inanamıyorum bazen
sadece rüzgar göğsümden içeri girip
ağrılarımı tetiklediğinde
evet diyorum sanırım varım
ama çarpıp gitmiyor
içime işliyor
ve örseliyor.
daha iyi
boş bir ifade
sadece zihinden ibaret olmak
sadece.
kendime sarılmak zorunda kalacağım acıları istemiyorum
bataklıklara meylim var
tekrar boğulmak istemiyorum
kaybetmekten korkacağım bir şey kalmadı
sakince kalkacağım şimdi
içim bir şeye acımıyorken.
mutluluğum için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder