aklım tutulmuşçasına bazen

söyleyecek tek cümlem oluyor:

"sana tutkunum."

nasılsın? diyorum.

kollarımla beraber gelişini bekliyoruz

birlikte yürüyeceğimiz sokaklara,

müjde veriyorum ara sıra.

seni sevgilim, çok özlüyorum.

tırtılı unuttum

bir tarafı keskin diğer ucu yumuşak hatlı
keskin uçtan bir kelebek sarkıyor,
kelebek yaprağa yakınken uzak.
kelebeğin ışığı bir gözü aydınlatıyor
bir yerlerde kılıç var
hayat sadece kelebek değil, kılıç var.

akşam vakti bir kuş,
sokak lambasının altında yalnız.

bıçak saplı güzel bir çicek
güzellikle karşıtı,
keskin uçta bir insan
ağzı, burnu, gözü yok.
yüzünde yalnızca bir yıldız var
keskin uçtaki insanın arkasında
lekeleriyle ihtişamlı bir dolunay.

biz kavuştuğumuzda ne olacak biliyor musun
zarifoğlu, uyar, süreya dirilecek,
nihayet avuçlarında olan ellerimde,
gözlerinin mısralarında dirilecek.
şimdi bazen büyük bir sabırla
bazen çılgın bir sabırsızlıkla bekliyorum.
seni sevgilim, seni çok özledim.

gelecek

sevgilim sevgilim sevgilim
bir enstrüman gibi
sen iyi bir virtüözsün
ben ritim tutmakta bile iyi sayılmam.
ama yine de,
aklımda, bir koltukta
ben bir battaniyeye
ve senin kollarınla sarılmış haldeyim.